1♥ "Szukając Alaski" John Green

TYTUŁ: "Szukając Alaski"

AUTOR: John Green

ILOŚĆ STRON: 317

MOJE OCENA: 8,5/10

Uważa, że jego życie to totalna nuda. Nie ma przyjaciół, w szkole jest cichą myszką. Inspiruje się ostatnimi słowami sławnych ludzi i nade wszystko pragnie przeżyć swoje Wielkie Być Może. Taki właśnie jest Miles Halter. Wie, że zmiana gdzieś na niego czeka, ale nie tu. Chłopak trafia do szkoły z internatem, gdzie znajduje przyjaciół i próbuje nowych rzeczy. Przede wszystkim poznaje tytułową Alaskę. Dziewczyna spodobała mu się od samego początku, ale równie mocno go intrygowała, niejednokrotnie bardzo zaskakiwała. Raz była przyjacielska, a innym razem chamsa. Miała swoje tajemnice, które wprowadzały czasem nieco zamieszania.

„Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, aby umrzeć.„

Green podzielił książkę na „przed” i „po”. Od początku tej książki zastanawiałam się, dlaczego akurat „Szukając Alaski”. Czułam, że w tytule ukryty jest głębszy sens, a nie tylko imię dziewczyny, w której zadłużył się Miles. Moje główkowania i hipotezy runęły w gruzach w przełomowym momencie. Autor zrobił coś niespodziewanego. Mnie było trudniej w to uwierzyć niż samym bohaterom.

Książka nie przedstawia sztucznych, świętych nastolatków, bo kto z nas nie chciał spróbować alkoholu, zapalić, czy zrobić kawału nauczycielowi? Ujęły mnie bardzo mądre dialogi, których często autorem był Miles z Alaską. Zbuntowane nastolatki również mają uczucia, problemy i własne przemyślenia. Cała historia jest pełna humoru, nawet gdy świat przyjaciół wystawiony jest na próbę przetrwania. 

„Tak wielu z nas musiało żyć z tym, co zrobili, bądź z tym, czego nigdy nie zrobili. Z tym, co się nie udało, z tym, co w danej chwili wydawało się właściwe, ponieważ nie potrafiliśmy przewidzieć przyszłości. Gdybyśmy tylko potrafili dostrzec niekończący się ciąg konsekwencji naszych najmniejszych czynów. Jednak nie możemy wiedzieć więcej - do czasu, aż taka wiedza stanie się bezużyteczna.„

Każda postać w książce jest niezwykle interesująca i barwna. Wszyscy mają za sobą jakieś większe przeżycia, które pozwalają podejść nam do bohaterów, jak do swoich rówieśników, a dzięki temu zżywamy się z nimi.

Moim skromnym zdaniem, zagubił się nieco wątek Wielkiego Być Może, choć nie popsuło to wrażenia wywoływanego przez książkę. Całość niezwykle ciekawa. Choć by nawet to, dlaczego Alaska to akurat Alaska. Trzeba przyznać, że to dość niespotykane imię. Czyta się ją niezwykle miło i szybko. Miałam wrażenie, że dopiero zaczęłam czytać, a już zbliżałam się ku nieuniknionemu końcowi. Green nie zdradził nam całości, pozwolił nam snuć własne podejrzenia i zakończenie. 

Wielu dorosłych uważa, że my młodzi ludzie nie mamy problemów lub, że nie są one tak istotne. Takie osoby nawet nie wiedzą w jakim są błędzie. Ta książka jest nie tylko dla nastolatków, ale i dorosłych, szczególnie z tym płytkim myśleniem. Czytałaś/-eś „Gwiazd naszych wina” i boisz się, ze zawiedziesz się na twórczości tego autora? Nie musisz, spokojnie możesz pójść do biblioteki lub księgarni po tą książkę, twoje obawy są niepotrzebne :)

„I jak ja wyjdę z tego labiryntu”

♥♥♥♥♥

Mam nadzieję, że moja pierwsza recenzja Was nie odstraszyła i jeszcze tu wrócicie :)